'In de ochtenddauw'
Ken je dat? Dat gevoel, als het nog een beetje mistig is, en je op pad gaat op een koude lente ochtend. Het gevoel dat je dan helemaal alleen buiten loopt terwijl iedereen nog slaapt? Voor deze nieuwe illustratie heb ik me laten inspireren door die herinneringen en mijn ervaringen van het afgelopen jaar, waarbij ik het me zo voor de geest kan halen hoe het voelde, hoe het voelt. Dat je naar buiten gaat met je iets te dunne jas, omdat je weet dat het mooi weer gaat worden. Dat je naar buiten kijkt en het is nog een beetje donker, de dauw hangt over het gras als een soort deken, en je ziet dat de zon langzaam op wil komen. Het gevoel van een koude mistige lente ochtend, die je toch even laat voelen dat het nog geen zomer is en ook nog iets donkerder buiten dan je had gedacht. Als moeder zijnde ben ik vaker dan ooit wakker in de hele vroege ochtend. Dat is soms best pittig aangezien het warme bedje lonkt, maar het is ook o-zo magisch, als je keer op keer de echt vroege ochtenden mag mee maken, en ziet hoe het licht langzaam de dag aansnijdt. Het voelt een beetje als een nieuw begin, een nieuw avontuur, idere dag weer!
 
- handgeschilderde illustratie
- A6 formaat kaart: 10,5 x 14,8 cm
- hagelwit natuurkarton- 300-grams papier
- achterzijde met bloemen in het gras en logo Romyillustrations