Hoe het begon...

Mijn hele leven wist ik het eigenlijk al wel: ik wil later iets doen met tekenen. Als kind tekende ik 's avonds voor het slapen gaan nog in mijn bed, vaak nog een paar uur totdat ik gewoon in slaap viel. Voor mij was (en is) tekenen een moment van rust, even alles om mij heen kunnen vergeten en de tijd niet meer in de gaten hebben. De een 'verdwijnt' in een boek, en ik 'verdwijn' in mijn gedachten als ik kan tekenen. Ik dacht altijd dat ik alleen maar 'goed' was in tekenen, maar sinds een jaar of vijf heb ik het schilderen met aquarelverf ontdekt. Een wereld ging voor mij open, wat is dit leuk om te doen! Ik illustreer nu eigenlijk met beide; ik teken vooraf wat ik wil gaan schilderen met aquarelverf. Het allermooiste en aller-lastigste tegelijk; want bij aquarelverf valt er nagenoeg niets meer te veranderen als je het eenmaal op papier hebt gezet! Je kunt het niet met een dikke laag Aquarelverf weer wit maken of uitgummen.... Maar eigenlijk is dat juist wel fijn. Het leert mij om fouten te durven maken en af en toe opnieuw te moeten beginnen. om geduld te hebben en in lagen te werken. Het vraagt tijd, maar daardoor geeft het ook zoveel meer ontspanning en plezier! Ik hoop dat jij, als jij mijn illustraties ziet dat plezier ook voelt, je er in kunt 'verdwijnen' of er een glimlach op je gezicht verschijnt. Dat laatste gebeurt in ieder geval bij mij; als ik het maak en als ik het aan jou mag laten zien!